خاکورزی خاک ورزی اولیه خاک کشاورزی که در آن کشت شده یا نکاشته رها شده باشد، سفت می شود. برای کاشت مجدد بنابراین باید آن را زیر و رو نمود طوری که آماده پذیرش بذر گردد. مجموعه عملیاتی را که با آن خاک را مناسب کاشت بذر می نمایند و به عبارت دیگر عملیات قبل از کاشت را خاک ورزی می نامند.... در خاک سفت شده، مجراها یا دالان های عمقی ریزی به وجود می آیند که رطوبت درون آن از این مسیر به سطح خاک آمده و تبخیر می شود. برای جلوگیری از این کار باید چند سانتی متر اول سطح خاک خورد شوند که این راهها قطع شوند. در ایران که جزو مناطق نیمه خشک محسوب می گردد، حفظ رطوبت خاک از اهمیت به سزایی برخوردار است. در زمین پس از کشت معمولاً بقایای گیاهی در دو ریشه در زیر هستند. قبل از کشت بعدی باید این بقایا را زیر و رو نمود تا کار ماشین های بعدی با مشکل مواجه نگردد. پس اهداف عملیات خاک ورزی به شرح زیرند: 1) شکستن و خرد کردن به منظور حفظ رطوبت و آماده سازی آن برای پذیرش بذر و تهویه خاک 2) تماس بهتر بذر با خاک – با ریز شدن خاک، بذر تماس بهتری با آن یافته که به جذب رطوبت و مواد غذایی کمک می نماید. 3) دفن بقایای گیاهی – این بقایا در خاک پوسیده و همانند کودآلی به حاصلخیزی خاک کمک می نمایند. مضافاً که با زایل شد این بقایا، ماشین های بعدی به راحتی می توانند کار کنند. عملیات خاک ورزی در دو مرحله و حتی گاهی 3 مرحله صورت می گیرد. مرحله اول را خاک ورزی اولیه نامند که خاک را به قطعات نسبتاً درشت خود، و آن را به طور کامل یا جزیی زیر و رو می نمایند. دفن یا بریدن بقایای گیاهی نیز در این مرحله انجام می گیرد. قطعات خاک در این مرحله انجام می گیرد. قطعات خاک در این مرحله هنوز بزرگ است و باید ریزتر شوند. این عمل دوم را خاک ورزی ثانویه نامند. در حالی که خاک ورزی اولیه ممکن است تا عمق 40 سانتی متری و بیشتر صورت گیرد، خاک ورزی ثانویه سطحی و معمولاً در 10-15cm سطح خاک انجام می شود. برای بعضی از بذرهای ریز مانند بذر پلی رژم چغندر قند، بذر علف و از این قبیل لازم می شود که خاک بسیار خرد شود. این کار را ممکن است مرحله سوم خاک ورزی نامید که با ماشینی به نام تیلر انجام می گیرد.

 

 

 سن گندم مهمترین آفت گندم و جو در ایران می باشد ودر اکثر مناطق گندمکاری ایران انتشار دارد. خسارت مربوط به سن معمولی گندم تاریخچه بسیار طولانی دارد و در حال حاضر مساله گیاهپزشکی ایران محسوب می شود. این روند در سالهای اخیر شدید بوده است، طوری که در سالهای 1390و 1391 سطح مبارزه شیمیایی علیه آن به ترتیب 1165229 و 979925 هکتار بوده است استفاده محض و گسترده از مبارزه شیمیایی در کنترل آفت کافی نیست و باید از آن در قالب کنترل تلفیقی بهره گیری شود.